Idea wolontariatu

Wolontariat jest najpiękniejszą formą pomocy drugiemu człowiekowi. Nie dla pieniędzy, nie po coś, ale dlatego, że mogę i chcę. Z potrzeby serca i niezgody na cierpienie innych.

Wolontariusz Caritas działając zmienia na lepsze świat oraz ludzi, którzy nas otaczają.

Ewa w każdy czwartek odwiedza samotnego pana Stanisława, przynosi za ciężkie dla niego zakupy i słucha fascynujących opowieści o miasteczku z dzieciństwa dziadka.

Tomek organizuje Akcję Tornister Pełen Uśmiechów, wybiera kolorowe zeszyty i wie, że małan Ania ten pierwszy dzień szkoły zapamięta jako najpiękniejszy.

Aśka odwiedza panią Zosie w hospicjum i widzi jak oczy pani Zosi na jej widok tak się cieszą.

Bracia i siostry, reprezentujecie tutaj wielki i zróżnicowany świat wolontariatu. Wśród najcenniejszych realiów Kościoła jesteście właśnie wy, którzy każdego dnia, często w ciszy i ukryciu nadajcie kształt miłosierdziu i je ukazujecie. Wy jesteście rzemieślnikami miłosierdzia: z waszymi rękoma, z waszymi oczami, z waszym wsłuchiwaniem się, z waszą bliskością, z waszą czułością…, rzemieślnikami! Wyrażacie jedno z najpiękniejszych pragnień serca ludzkiego, aby osoba cierpiąca odczuła, że jest kochana.” (Przemówienie Papieża Franciszka do uczestników Jubileuszu Działaczy Miłosierdzia, 3 września 2016 r.)

Na pytanie co daje ci wolontariat, ludzie odpowiadają:

• Chcę pomagać potrzebującym, daje mi to radość i satysfakcję
• Jestem w grupie rówieśników, którzy myślą tak jak ja
• Tego uczy mnie Ewangelia
• Czuję się potrzebna
• Wzrusza mnie niedola osób chorych i samotnych w cierpieniu
• W ten sposób realizuje siebie
• Mogę rozwijać swoje umiejętności i być przydatnym
• Chcę poznawać nowych ludzi
• Nie nudzę się
• Lubię czuć się pomocna

To, co naprawdę się liczy, to serce wkładane w pomoc potrzebującym pomocy oraz duchcodpowiedzialności za przyjęte zobowiązania.

Wolontariuszem może zostać każdy. Jeśli jesteś niepełnoletni Twoje porozumienie podpiszą w Twoim imieniu rodzice (lub opiekunowie prawni). Nie musisz posiadać specjalistycznego przygotowania lub wykształcenia, aby udzielać się w wolontariacie.

Wolontariusze Caritas w Polsce działają na poziomie 41 diecezji. Uczniowie w ramach Szkolnych Kół Caritas i Parafialnych Zespołów Caritas.

Mogą się zaangażować na dwa sposoby: akcyjny (w pojedyncze akcje) oraz stały (regularne pomaganie).

Wolontariusze włączają się w coroczne akcje Caritas: Karta na codzienne zakupy, Świeca Caritas, zbiórka żywności :„Tak, Pomagam!”, „Kromka Chleba” „Tornister Pełen Uśmiechów” i wiele innych. Pomagają również pracując z dziećmi w świetlicach, w placówkach osobami z niepełnosprawnością lub hospicjach.

Uczestniczą również w zjazdach, koloniach i pielgrzymkach, które mają cel formacyjny i integracyjny.

Podejmując jednak zadania powinieneś wziąć pod uwagę:

• Twoje predyspozycje a wiec czy kontakt z dziećmi sprawia ci radość, a może z osobami
  starszymi?
• Twoje umiejętności, możesz je wykorzystać i rozwijać w wolontariacie.
• Twoje możliwości czasowe. Jeśli masz mało czasu, możesz pomagać przy akcjach np. zbiórkach żywności jeśli masz więcej możesz pracować systematycznie, np. raz w tygodniu prowadzić zajęcia dla dzieci w świetlicy.

W decyzji może Ci pomóc tabela:

Zasady wolontariatu, w tym Twoje prawa i obowiązki określa ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Doprecyzowane są one w porozumieniu zawartym z organizacją. Ważne, abyś znał swoje prawa i obowiązki.

Prawa wolontariusza:

• Masz prawo zawrzeć umowę – porozumienie z organizacją, na rzecz której działasz jako wolontariusz. W porozumieniu musi zostać określony zakres Twoich obowiązków, okres trwania porozumienia, możliwość i sposób jego rozwiązania.
• Jeśli Twój wolontariat trwa dłużej niż 30 dni, to porozumienie musi byś zawarte w formie pisemnej.
• Jeśli Twój wolontariat trwa nie dłużej niż 30 dni, to porozumienie może być ustne, jednak masz prawo żądać potwierdzenia go na piśmie.
• Masz prawo otrzymać pisemne zaświadczenie o odbywaniu przez Ciebie wolontariatu, w tym o zakresie Twojej pracy.
• Na Twoją prośbę korzystający może wystawić pisemną opinie na temat Twojego wolontariatu.
• Masz prawo do ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz innego zaopatrzenia z tytułu wypadków lub chorób zawodowych. Jeżeli czas współpracy jest krótszy niż 30 dni kalendarzowych ubezpieczenie to organizacja powinna wykupić w dowolnej firmie ubezpieczeniowej. Jeśli czas współpracy jest dłuższy niż 30 dni ubezpieczenie NNW jest gwarantowane Ci przez państwo polskie na podstawie znowelizowanej tzw. małej ustawy wypadkowej (ustawa o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach).
• Masz prawo uzyskać informację o ryzyku dla zdrowia i bezpieczeństwa wynikającego z wykonywanych przez ciebie czynności oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.
• Masz prawo do odpowiednich środków ochrony indywidualnej w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z ich wykonywaniem.
• Masz prawo do pokrywania przez korzystającego kosztów Twoich podróży służbowych i diet, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach. Możesz zwolnić korzystającego z tego obowiązku, ale tylko w formie pisemnej. Często zwolnienie to jest częścią porozumienia.

Wolontariusz powinien mieć świadomość nie tylko swoich praw, ale również obowiązków, które na nim spoczywają. Obowiązki są regulowane na poziomie umowy – porozumienia wolontariackiego zawartego z organizacją. Do obowiązków wolontariusza należy realizowanie działań opisanych w tym dokumencie.

Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

wkrótce

Jak zostać wolontariuszem Caritas diecezjalnej lub parafialnej? To bardzo proste. Wystarczy skontaktować się mailem lub telefonicznie z koordynatorem wolontariatu lub opiekunem wolontariuszy Caritas w Twojej Diecezji. Wiele Diecezji na swoich stronach posiada formularze rekrutacyjne.

Tu znajdziesz listę Diecezji oraz kontakty do nich.

Szkolne Koła Caritas to grupy dziewcząt i chłopców, którzy już od najmłodszych lat czują potrzebę i spełniają się w roli wolontariusza.

Powołanie SKC

SKC tworzone są w szkołach podstawowych, gimnazjalnych i średnich.

Celem powołania SKC jest angażowanie dzieci i młodzieży w niesienie pomocy osobom potrzebującym w najbliższym otoczeniu – czyli najpierw na terenie szkoły, a następnie w środowisku lokalnym (parafia, miejscowość na terenie której znajduje się szkoła). W miarę możliwości członkowie SKC włączają się również szersze akcje organizowane przez Caritas diecezjalną.

Uczniów skupionych w SKC w działaniach wspierają opiekun oraz asystent kościelny. Członkowie SKC wybierają spośród siebie zarząd, czyli przewodniczącego, zastępcę, sekretarza oraz skarbnika. Pozostali członkowie SKC włączają się pracę koła, pomagając w przygotowywaniu i realizowaniu akcji.

Aby powstało Szkolne Koło Caritas potrzebni są:
– uczniowie, chętni do działania na rzecz innych,
– opiekun  (nauczyciel) i w miarę możliwości  asystent kościelny  (ksiądz, siostra zakonna), gotowi wesprzeć uczniów w działaniu,
– dyrekcja szkoły zainteresowana utworzeniem SKC.

Działania SKC

Młodzież działająca w SKC sama decyduje o priorytetach i formach działalności charytatywnej. Zależą one od inicjatywy i możliwości danego koła oraz od potrzeb środowiska szkolnego i lokalnego. Biorąc pod uwagę konkretne potrzeby ubogich oraz uwarunkowania środowiskowe, członkowie SKC opracowują roczny plan pracy i przygotowują poszczególne akcje pomocowe.

Zadania Szkolnego Koła Caritas

1.     Formacja:

• Prowadzenie systematycznych działań na rzecz zaspokajania duchowych i społecznych potrzeb uczniów,
• kształtowanie  postawy wolontariusza Caritas, która będzie owocowała dalszą pracą i zaangażowaniem w Parafialnych Zespołach Caritas,
• poznawanie nauki Kościoła i jego tradycji w dziedzinie posługi charytatywnej,
• pogłębianie własnego życia religijnego oraz harmonijne łączenie posługi charytatywnej z obowiązkami ucznia,
• animowanie wspólnoty szkolnej do czynnej miłości bliźniego poprzez szerzenie nauki Jezusa Chrystusa o miłosierdziu Bożym i uwrażliwianie środowiska szkolnego na różne przejawy ludzkiej biedy,
• podnoszenie kwalifikacji i kompetencji do niesienia pomocy innym.

2.    Działania:

• współpraca ze strukturami Caritas Diecezjalnej i parafialnym zespołem Caritas, na terenie którego działa Koło,
• rozpoznawanie i zaspakajanie duchowych i materialnych potrzeb uczniów na terenie szkoły oraz w środowisku pozaszkolnym (domu, sąsiedztwie, parafii),
• organizowanie i udzielanie konkretnej pomocy potrzebującym uczniom i osobom chorym, niepełnosprawnym i znajdującym się w trudnej sytuacji,
• nawiązywanie więzi duchowych i praktycznych form współdziałania z wyznawcami innych Kościołów i wspólnot wyznaniowych w duchu ekumenizmu,
• pomoc w organizowaniu wypoczynku dla dzieci i młodzieży z rodzin ubogich,
• współdziałanie, przy zachowaniu własnej tożsamości, z innymi organizacjami młodzieżowymi.

Sposób realizacji zadań

Szkolne Koło Caritas realizuje swoje zadania w porozumieniu z dyrektorem szkoły wykorzystując odpowiednie środki i sposoby działania:

• włączanie się na zasadzie wolontariatu w pracę placówek charytatywnych, opiekuńczych i wychowawczych a przede wszystkim na rzecz potrzebujących uczniów własnej szkoły,
• organizowanie spotkań i szkoleń, prelekcji i dyskusji, organizowanie nabożeństw religijnych, imprez kulturalnych i rekreacyjno-sportowych,
• udział w kwestach, zbiórkach, festynach i aukcjach,
• prowadzenie biblioteki materiałów instruktażowych, wydawanie gazetki, prowadzenie kroniki.

Członkowie Szkolnego Koła Caritas

• Członkiem Koła może być każdy uczeń szkoły podstawowej lub szkoły średniej, żyjący wedle zasad wiary i moralności Kościoła katolickiego, który wyraża chęć udziału w działalności Kościoła, poprzez wypełnianie obowiązków wynikających z regulaminu Koła.
• Przyjęcia w krąg członków Koła dokonuje Zarząd Koła na prośbę ucznia, za zgodą rodziców (dla kandydata poniżej 18-tego roku życia). (deklaracja przystąpienia do SKC)
• Członkostwo w Kole potwierdza legitymacja członka Koła.

Zadania opiekuna Szkolnego Koła Caritas (SKC)

1. zadania organizacyjne:

• formalności założycielskie,
• zapoznanie uczniów z regulaminem i wdrażanie go w pracę charytatywną,
• przeprowadzenie wyboru Zarządu Koła i ustalenie stałych terminów spotkań,
• zaplanowanie systematycznych rocznych działań wraz z Zarządem i członkami,
• kontakt z dyrektorem szkoły,
• kontakt z asystentem kościelnym,
• troska o sprawny przepływ informacji,
• współpraca z Caritas Diecezjalną.

2. zadania wychowawcze:

Opiekun SKC podejmuje zadania wychowawcze wspólnie z asystentem kościelnym:

• wychowywanie członków SKC w duchu miłości bliźniego,
• integracja grupy poprzez regularne spotkania i udział w imprezach zewnętrznych,
• uwrażliwianie na potrzeby drugiego człowieka,
• pogłębianie idei wolontariatu jako świadomej, dobrowolnej i darmowej działalności dobroczynnej na rzecz innych,
• troska o harmonijny rozwój osobowości członka SKC,
• inspirowanie do osiągania coraz lepszych wyników w nauce.

Zadania asystenta kościelnego Szkolnego Koła Caritas

Asystent Koła sprawuje opiekę duchową nad Kołem i czuwa nad zgodnością działalności Koła z nauczaniem Kościoła Katolickiego i przyjętym regulaminem Koła.

Opieka duchowa:

• kształtowanie osobowości wolontariuszy w duchu Encykliki pp Benedykta XVI „Deus Caritas est”,
• krzewienie czynnej miłości bliźniego,
• troska o rozwój kultu Miłosierdzia Bożego (koronka do Miłosierdzia Bożego),
• regularne spotkania formacyjne połączone z modlitwą, Eucharystią i konferencją formacyjną,
• formacja i integracja grupy poprzez dni skupienia i rekolekcje,
• inspirowanie do podejmowania działań na rzecz środowiska lokalnego,
• angażowanie członków SKC do udziału w liturgii parafialnej,
• kontakt z opiekunem Koła.

Asystent kościelny koordynuje współpracę Koła z Caritas Diecezjalną i Parafialnym Zespołem Caritas oraz bierze czynny udział w akcjach Koła i zebraniach Zarządu Koła.

Celem Parafialnych Zespołów Caritas jest działalność charytatywna i humanitarna mająca na uwadze godność każdej osoby ludzkiej bez względu na jej wyznanie, światopogląd, narodowość, rasę i przekonania przez doświadczonych wolontariuszy działających przy swoich parafiach.

W budowie…